persoal

Quero deixar ben claro que o titulo deste artigo non ten máis obxecto que reflictir feitos. O barrio é do PP, de feito gañou, verdade? A mesa era (case) do PP, se líchedes o texto estaredes de acordo, verdade? É dicir, se me tocara con outro grupo político, de seguro que o faría igual tan só mudando o nome do grupo.

Comezo este artigo co derradeiro parágrafo do titulado “Nunha mesa (case) do PP nun barrio do PP…” por se alguén pensou que ese artigo foi posto con intencións partidistas concretas. Non! Garanto que, se acontecera iso con calquera outro partido, o faría igual apenas mudando as siglas polas que correspondera cos feitos.

Valoro a miña liberdade e, desde a miña humilde condición humana, sempre aspiro a ser xusto. Daí que comezara este artigo precisamente sen comentarios previos, tan só coa cita que tiña o anterior por se alguén coas présas deulle un “Me gusta“, “Curtir“, +1… pensando tan só que era exclusivamente contra o PP. Non! Garanto que, se acontecera iso con calquera outro partido, o faría igual apenas mudando as siglas polas que correspondera cos feitos.

Para rematar, a imaxe deste artigo vén do diario La Opinión. É a proba de que o barrio efectivamente foi do PP.

… ou cando se aceptan papeletas malia perder a honra persoal. Velaquí a miña indignación polo incríble dalgúns dos feitos que a seguir detallo, todo nun barrio típicamente do PP onde o cómputo do voto foi para o PP.

Foi a miña (espero que única e) primeira experiencia nunha mesa electoral na rúa Durán Loriga da Coruña. Para quen non coñeza, é unha rúa coñecida como Wall Street pola morea de bancos que ten e a tiro de pedra dos Cantóns, ou sexa, centro-centro.

Coa emoción da miña intervención, tocoume ser vocal 2º, acordei ás 4h da madrugada e deume por ler todo o manual.

Ás 8 da mañá entramos e, sen experiencia nen axuda de ninguén, puxémonos a procurar e pór todo máis ou menos no seu lugar. Preto das 9h chegou a interventora do PP que, sen dúbida, é dicir, houbo unanimidade respecto a isto, se convertiría na protagonista do recinto. Ao pouco tamén apareceu por alí o representante de En Marea, a quen xa coñecía.

E ás 9h empezou este conto, sempre in crescendo.

Leer más