Privacidad, ¿para qué?

Dedicado a quien responda “no tengo nada que ocultar

Ya es demasiado tarde. La tecnología avanza tan rápidamente que aprender a usarla y sacarle un eficiente provecho se ha convertido en un anhelo dificilísimo de ser conquistado. Si a ello añadimos que sería idealmente necesario saber cómo funciona, aunque sea mínimamente, significa que ya hemos renunciado a conseguirlo.

La aplastante masa de utilizadores de tecnología cree firmemente que no tiene nada que ocultar. Es más, se aplican las reglas de conseguir el fin deseado ¡sin importar los medios! y, por tanto, tampoco la Ética interfiere en esta ecuación.

Pero, ¿es cierto que no tenemos nada que ocultar? ¿O realmente hay una “aplastante masa de utilizadores de tecnología” que no se entera de nada?Los "grandes hermanos" roban nuesttra privacidad

Definiendo, ¿qué es privacidad?

Cada persona puede ofrecer una definición de lo que para ella es privacidad o, al menos, limitar la esfera de lo que considera su privacidad. He aquí, por tanto, una primera incongruencia: ¿cómo es posible que haya algo que se considere privado con “no tengo nada que ocultar” si se usa un teléfono-inteligente o un PC?

Propongo que usemos las siguientes definiciones:

  • Público: lo que todos pueden saber
  • Privado: lo que algunos pueden saber
  • Secreto: lo que quiero que nadie pueda saber

Para ilustrar estos conceptos recomiendo la breve lectura (apenas unas líneas) del “Manifiesto Ciberpunk” de Eric Hughes del 9 de marzo de 1993, o sea, cuando apenas empezaban los primeros sitios web y los navegadores.

A quien responda “no tengo nada que ocultar“, le pregunto: ¿Realmente? ¿Ni siquiera considera que haya algo secreto o privado que reservar? O dicho de otro modo, ¿toda la información que envía y recibe es realmente pública? ¿Permite que toda la información que se pueda recoger de sus terminales (computadores, teléfono, tabletas…) se publique? Sale a la calle y ¿ofrece a cualquiera sus claves, cuentas bancarias, PINs y “assim pela frente“*?

assim pela frente” expresión en portugués que significa “y así por delante”, “y otros así”, “y otras cosas parecidas”…

Sistemas conectados y seguros

Gene Spafford, profesor de informática en la Universidad de Purdue, resalta que “El único sistema seguro es aquel que está apagado y desconectado, enterrado en un refugio de cemento, rodeado por gas venenoso y custodiado por guardianes bien pagados y muy bien armados. Y aún así, yo no apostaría mi vida por él.

Por si alguien lo viese exagerado, considere, por ejemplo, que su navegador puede vender el SO (Sistema Operativo) que usa, las extensiones activas que ha instalado, el auto-completado, el historial de navegación, el tiempo de navegación, su ubicación, conversaciones completas, salud, relaciones, la hora exacta de cuándo ha hecho cada selección, los movimientos de su ratón… y quizá también su DNI, número de tarjeta de crédito, sus contraseñas para sitios web y demás, si así lo configurase. Y apenas me refiero al navegador ¿qué no sabrá su computador con todas sus aplicaciones (progamas) y hardware (equipos físicos, circuitos, teclados…)?

A quien responda “no tengo nada que ocultar“, le pregunto otra vez: ¿no considera que haya algo secreto o privado que necesite guardar?

La importancia del Código Fuente

Para hacer una buena casa, hacen falta planos, materiales, permisos y trabajo físico para que algún día se haga realidad. No se concibe una casa sin los planos (código fuente) a pesar de que no entendamos con precisión dichos planos.

Leer más

Share

¡Hasta luego Software Libre!

¡Hasta luego Software Libre, Open Source, Blockchain…! Es un “hasta luego” o quizá un definitivo adiós público porque me apetece bajar al nivel aficionado apasionado con el que empecé allá por 1997, eso sí, ahora con una historia social y profesional de la que me siento orgulloso.

Tras más de 20 años de dedicación pública, sacrificios personales, familiares y también económicos, después de más de 200 intervenciones en congresos, conferencias, cursos y actos de todo tipo, después de todo eso y mucho más, ya va siendo hora de decir al menos un “hasta luego”.

A pesar de esos sacrificios aquí apenas resumidos, he de reconocer que disfruté muchísimo de todo ese tiempo de mi pasión en la defensa del SwL, ¡muchísimo!. Agradezco a todos quienes contribuyeron a estos buenos recuerdos.

Lamentablemente, también pasé por algunos momentos de gran dolor capaces de quebrar la moral de cualquiera. Sufrí insultos en listas de correos a los que nunca (realmente nunca) me rebelé, en 2005 (creo recordar) alguien incluso llegó a usurpar mi identidad en nombre de una supuesta “ética” con el ánimo de que su proyecto fuera el elegido por los gobernantes de turno, en 2014 mi (ingenuamente considerado gran amigo) socio decide apartarme de la empresa que fundé (injustificadamente, no solo por estar así reflejado laboralmente, sino judicialmente)… Todo esto debe ser suficiente como ejemplos para un paŕrafo. Pero algo más aún me volvió a doler profundamente: la cómoda actitud de desentenderse y mirar para otro lado, como hizo el tal Poncio Pilatos, por parte de varias personas por mí estimadas.

A partir de 2015 decidí pasar al anonimato para encargarme profesionalmente de la migración a SwL de una empresa (en galego, em português) al tiempo que comenzaba a centrar más el foco en la todavía hoy emergente comunidad Blockchain. Y nuevamente fue triste reconocer lo que, esta vez sí, preveía: gente buena en la comunidad Blockchain al lado de parecidos crueles disputando posicionarse entre poderes fácticos, máxime cuando aquí se trata de una más que posible disrupción en la economía.

Ahora decidí colocar un “hasta luego” a todo este mundillo para atender mis actuales obligaciones familiares y así vivir de manera sana, sencilla, tranquila y honesta esta nueva fase.

Me quedo con lo mejor y con el deseo de dar muchas gracias a toda esa gente de bien que he tenido el privilegio de conocer y las que me han apoyado en este camino.

Antes de despedirme
Dejo al defensor más joven
Mi petición final:
No dejes al Software Libre morir
No dejes al Sofware Libre acabar
Nuestra vida está hecha de lucha
De lucha para ser libres
(Texto inspirado mientras disfrutaba de esta canción: “Não deixe o samba morrer“).

¡Hasta luego Software Libre!

Share

Regresando a tumblr

tegnix en tumblr
brenlla.tumblr.com

He decidido regresar a tumblr para recoger de modo mucho más atractivo los ítems que voy seleccionando de la red. Lo haré especialmente en temas de Software Libre, open source y similares.

Así, los visualmente desabridos resúmenes como el titulado “Destacado meses 9-10-11 de 2015“, resultan mucho más llamativos en la portada de mi tumblr (gracias a un plugin también visible en este mismo blog, página redes) e incluso más accesibles cuando precisamente se busca por períodos de tiempo. Por ejemplo, mi resúmen con lo destacado de diciembre 2015 lo acabo de completar (esta vez) con fecha 2 de enero de 2016. A partir de ahora ya se irán publicando según los vaya recolectando.

Año nuevo y primera mejora 🙂

Actualización

Gracias al plugin POWr Social Feed, todo lo que vaya recolectando en brenlla.tumblr.com desde la web se irá reflejando en la página redes de este blog.

Sin embargo, el que realmente desearía es Tumblr Widget (licencia GPLv2). De momento lo tengo en pruebas en la página test. Creo que le hace falta una mejora visual para incluir el previsualizado de los sitios que se enlazan. Así que lo he pedido al desarrollador, me ha contestado y dice que lo hará si hay más interesados pidiéndolo. ¿Me ayudáis? Escribid una línea en ese hilo para animarle a desarrollarlo. ¡Quizá también os interese! ¡Gracias!

Share

E se mudase as siglas?

Quero deixar ben claro que o titulo deste artigo non ten máis obxecto que reflictir feitos. O barrio é do PP, de feito gañou, verdade? A mesa era (case) do PP, se líchedes o texto estaredes de acordo, verdade? É dicir, se me tocara con outro grupo político, de seguro que o faría igual tan só mudando o nome do grupo.

20D (2015)
20D (2015)

Comezo este artigo co derradeiro parágrafo do titulado “Nunha mesa (case) do PP nun barrio do PP…” por se alguén pensou que ese artigo foi posto con intencións partidistas concretas. Non! Garanto que, se acontecera iso con calquera outro partido, o faría igual apenas mudando as siglas polas que correspondera cos feitos.

Valoro a miña liberdade e, desde a miña humilde condición humana, sempre aspiro a ser xusto. Daí que comezara este artigo precisamente sen comentarios previos, tan só coa cita que tiña o anterior por se alguén coas présas deulle un “Me gusta“, “Curtir“, +1… pensando tan só que era exclusivamente contra o PP. Non! Garanto que, se acontecera iso con calquera outro partido, o faría igual apenas mudando as siglas polas que correspondera cos feitos.

Para rematar, a imaxe deste artigo vén do diario La Opinión. É a proba de que o barrio efectivamente foi do PP.

Share

Nunha mesa (case) do PP nun barrio do PP…

… ou cando se aceptan papeletas malia perder a honra persoal. Velaquí a miña indignación polo incríble dalgúns dos feitos que a seguir detallo, todo nun barrio típicamente do PP onde o cómputo do voto foi para o PP.

Voto aceptado como válido
Voto aceptado como válido

Foi a miña (espero que única e) primeira experiencia nunha mesa electoral na rúa Durán Loriga da Coruña. Para quen non coñeza, é unha rúa coñecida como Wall Street pola morea de bancos que ten e a tiro de pedra dos Cantóns, ou sexa, centro-centro.

Coa emoción da miña intervención, tocoume ser vocal 2º, acordei ás 4h da madrugada e deume por ler todo o manual.

Ás 8 da mañá entramos e, sen experiencia nen axuda de ninguén, puxémonos a procurar e pór todo máis ou menos no seu lugar. Preto das 9h chegou a interventora do PP que, sen dúbida, é dicir, houbo unanimidade respecto a isto, se convertiría na protagonista do recinto. Ao pouco tamén apareceu por alí o representante de En Marea, a quen xa coñecía.

E ás 9h empezou este conto, sempre in crescendo.

Leer más

Share

Tegnix, comenzando una nueva fase

He sido despedido y obligado a salir de la empresa que fundé hace casi diez años. Sí, he pecado de ingenuo, confiado en alguien que creía amigo mientras se dedicaba a preparar sigilosamente mi expulsión, igual que hizo antes con mis otros socios/amigos.

@ brenlla - tegnix.eu

Hay mucho que contar, por supuesto, pero publicarlo aquí no sería adecuado ni correcto, ni siquiera saludable.

Me queda el recuerdo de haberlo dado todo con pasión y conservar la marca “tegnixregistrada allá por el 2004, oportunamente renovada, en vigor.

Así que, si me permites un consejo, máxima atención al tratar, llegar a acuerdos… y no sólo me refiero a la letra o al espíritu de lo acordado sino a la calidad e integridad de la persona con la que negocies.

Agora é deixar pra trás as coisas ruins, bola pra frente! Positividade sempre.

(Ahora toca dejar atrás lo malo y seguir adelante. Positividad siempre.)

Actualización

Quiero actualizar esta entrada con un comentario que expuse en las redes:

Gracias a todos/as por vuestros ánimos. Me sienta mal haberlo escrito y divulgado, no porque que contenga falsedades ¡qué va, aún faltan muchas verdades!, sino porque no es digno hacerlo, no es digno de nadie ni de mí, nunca ha sido mi estilo pero… ya lo he hecho, lo asumo.

Crear una empresa no es como tener un hijo pero son varias sus similitudes, tantas como para comprender el por qué de mi comportamiento y el por qué de mantenerlo. Espero que se entienda.

Share

Uso de cookies y aviso legal

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.plugin cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies